بررسی ارتباط سیکل قاعدگی با میزان مصرف مپریدین و متوکلوپرامید جهت کنترل درد و تهوع و استفراغ پس از اعمال جراحی زنان

مقدمه: درد و تهوع و استفراغ پس از عمل ( ponv ) از علل بزرگ ناخوشی پس از عمل و بیهوشی می باشند. فاکتور های بسیاری بر بروز آنها موثرند که یکی از آن فاکتور ها ممکن است سیکل قاعدگی باشد. در این تحقیق اثر فاز های مختلف سیکل قاعدگی بر میزان نیاز به داروی ضد درد و ضد استفراغ بعد از عمل جراحی مورد ارزیابی قرار گرفت. مواد و روشها: در این مطالعه مقطعی آینده نگر دو سویه کور از 63 بیمار کاندید عمل جراحی ترمیم سیستوسل- رکتوسل که شرایط لازم برای ورود به مطالعه را داشتند، پس از گرفتن رضایت نامه، تاریخچه سیکل قاعدگی آنها گرفته شد. اولین روز قاعد گی قبلی را روز اول سیکل شمرده و روز انجام عمل جراحی بر اساس آن حساب گردید و بیماران به 4 گروه تقسیم شدند 1- فاز قاعدگی و قبل از قاعدگی (روز 25 تا 26) 2- فاز فولیکولار (روز 8 تا 12) 3- فاز تخمک گذاری (روز 13 تا 15) 4- فاز لوتئال (روز 20 تا 24). تمام بیماران بصورت استاندارد تحت بیهوشی عمومی قرار گرفتند. پس از اتمام عمل در صورتیکه بیماران در ریکاوری درجه دردی بیش از 5 برطبق vas ( visual analogue scale ) داشتند، مپریدین ( mg/kg 1) وریدی دریافت کرده و سپس به بخش منتقل میشدند. در بخش در صورت وجود درد با درجه بیش از 5 بر طبق vas مپریدین ( mg/kg 1) عضلانی و در صورت استفراغ، متوکلوپرامید ( mg/kg 3/0) وریدی آهسته برای بیماران تجویز می شد. طی 24 ساعت اول بعد از عمل درجه تهوع و استفراغ و درجه درد و نیز میزان نیاز به داروها در ریکاوری، بدو ورود به بخش و ساعتهای 6 و 12 و 18 و 24 بعد از عمل ثبت شد. یافته ها: این مطالعه نشان داد که درجه ponv و میزان نیاز به متوکلوپرامید در 24 ساعت اول بعد از عمل به ترتیب در فاز لوتئال و فولیکولار بیشترین و در فاز قاعدگی و قبل از قاعدگی کمترین میزان را دارد، (64/41 x2= ، 001/0 p< ) (9/32 x2= ، 001/0 p< ). همچنین درجه درد و میزان مپریدین مورد نیاز جهت کنترل آن در 24 ساعت اول در فاز لوتئال و فولیکولار بیشترین و در فاز menstrual و premenstrual کمترین میزان است (به ترتیب 001/0 p< ، 2/22 x2= ، 001/0 p< ، 6/41 x2= ). ø بحث و نتیجه گیری: این مطالعه نشان داد که انجام کلیه عمل های جراحی بر اساس فاز سیکل قاعدگی ممکن است بروز ponv و دردمندی و میزان تجویز داروهای بعد از عمل و هزینه های بیمارستانی را کاهش دهد.